Venetië is van oudsher een op de buitenwereld gerichte stad, een kruispunt van handelswegen en
een ontmoetingsplek van verschillende culturen. De stad heeft zich voortdurend moeten aanpassen
om te overleven. Venetië heeft op haar bezoekers door de eeuwen heen een betoverende en vaak
ontregelende invloed gehad.

In de woorden van de Russisch-Amerikaanse schrijver Joseph Brodsky:
“ … alle zintuigen zijn in Venetië tot het uiterste gespitst …
Of zoals Jeanette Winterson het in haar roman The Passion zegt:
“Waar je naartoe wilt, ligt direct tegenover je. Maar er is in Venetië niet zoiets als rechtdoor of recht
vooruit. De weg afsnijden bestaat in deze kwikzilverachtige stad niet:hier word je teruggeworpen op
jezelf èn op het vertrouwen dat alles mogelijk is”.

Venetië is de thuisbasis van de Venice International University, een gezamenlijke onderneming van negen
universiteiten wereldwijd, die in een prachtig gerestaureerd Benedictijner klooster op het eiland San Servolo,
studenten en wetenschappers in de gelegenheid stellen een interdisciplinair programma van studie en
onderwijs te volgen.

Het programma is vernoemd naar Andrea Palladio (1508-1580), als architect en wiskundige de
belichaming van het Renaissance ideaal van de uomo universale, dat streefde naar een zo volledig
mogelijke ontwikkeling van de mens die recht deed aan zijn ware aard. Een vormingsideaal waarvan
we heden ten dage nog sporen terugvinden in het Liberal arts programma dat vele universiteiten
bieden. 

Andrea Palladio was breed geschoold in retorica, muziek, wiskunde, aardrijkskunde, filosofie en
natuurlijke historie. In alles waar hij zich mee bezighield, zocht hij naar de samenhang der dingen.
In Venetië en in steden als Padua en Vicenza heeft hij in architectonische zin zijn sporen nagelaten.

Zijn invloed reikt echter ver buiten Italië: het Palladianisme is een begrip in de architectuur: zonder
Palladio geen Paleis op de Dam, geen Witte Huis of Capitool of de landhuizen van de adel in Engeland.

Zonder dit altijd te beseffen geven docenten en teamleiders vanuit hun positie van autoriteit leiding
aan het leren van leerlingen en docenten. Dit leiderschap - niet het soort leiderschap met gezag van
het traditionele soort - bevat vaak onvermoede ethische componenten. 

“Palladio” is een reis vergelijkbaar met de Grand Tour uit de 18e eeuw maar ook met een Middeleeuwse
pelgrimstocht: een confrontatie met het onbekende in onszelf en om ons heen en met de wereld zoals
die zich in alle schoonheid maar ook lelijkheid aan ons voordoet. Het is een programma waarin we
nadrukkelijk de vraag stellen hoe we ons verhouden tot een wereld waarin het machtsevenwicht aan
het verschuiven is en waar vraagstukken  van duurzaamheid en klimaatverandering, van migratie en
religie grote invloed hebben op het leven van mensen. Ons onderwijs bereidt leerlingen voor op die
wereld. Het Palladio programma doet een beroep op de deelnemers om hun ‘software of the mind’ te
onderzoeken, anders te kijken naar de wereld en zich te willen ontwikkelen in de breedste zin van
het woord.